مطمئنا بارها با خبرهایی از قبیل عوارض استفاده طولانی مدت از تلفن همراه برخورد داشته اید. این عوارض علاوه بر آسیب های جسمانی، ناراحتی های روحی و روانی را نیز شامل می شود. البته استفاده معقول و به جا از گوشی های هوشمند مشکل چندانی را به وجود نمی آورد و عوارض منفی معمولا زمانی بروز می کنند که میزان استفاده از اسمارت فون بیش از اندازه بوده و به عبارت دیگر، کاربر به گوشی خود معتاد شده باشد. طبق یافته های مقاله ای که روز سه شنبه 2 مارچ 2021 (12 اسفند 1399) در ژورنال Frontiers in Psychiatryمنتشر شد، حدود 40 درصد از دانشجویان به گوشی هوشمند خود اعتیاد داشته و این مسأله بر کیفیت خواب آنها تأثیرگذار است.
در سال 2019، تعدادی از پژوهشگران دانشگاه کینگز لندن، مطالعه ای را با موضوع ارتباط بین اعتیاد به گوشی هوشمند و کیفیت خواب روی دانشجویان این دانشگاه انجام دادند. جامعه آماری این مطالعه را 1,043 نفر از دانشجویان تا 30 ساله تشکیل می دهند. ابزار جمع آوری داده های این مطالعه پرسشنامه اعتیاد به گوشی هوشمند و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ بود که دانشجویان در یک دوره 40 روزه به شکل حضوری و آنلاین به سؤالات آنها پاسخ دادند. به عبارت دیگر، در این مطالعه تعداد ساعات استفاده روزانه دانشجویان از گوشی هوشمند محاسبه شد، الگوهای خواب افراد اندازه گیری شد و کاهش معاشرت و همچنین احساسات منفی آنها (مثل اضطراب) در هنگام جدایی از گوشی های هوشمندشان، مورد توجه قرار گرفت.
یافته های پژوهش نشان می دهد که 38.9 درصد از دانشجویان به گوشی های هوشمند خود اعتیاد پیدا کرده بودند. به عبارت دیگر، 35.7 درصد از دانشجویان پسر و 40.1 درصد از دانشجویان دختری که در این پژوهش شرکت کرده بودند، معتاد به گوشی هوشمند خود شناخته شدند. میزان اعتیاد به اسمارت فون، در بین شرکت کنندگان زیر 21 سال 42.2 درصد، در بازه سنی 22 تا 25 سال 34.2 درصد و برای دانشجویان بالای 26 سال 28 درصد گزارش شده است.
میزان اعتیاد به اسمارت فون در بین شرکت کنندگانی که استفاده روزانه آنها از گوشی 2 ساعت یا کمتر بود، تنها 20.3 درصد اعلام شده است. در حالی که در بین دانشجویانی که روزانه بیش از 5 ساعت از گوشی هوشمند خود استفاده می کردند، 53.9 درصد از افراد معتاد به اسمارت فون تشخیص داده شدند. به گفته پژوهشگران، احتمال ابتلا به این نوع اعتیاد در بین دانشجویانی که هنگام فعالیت با خانواده و دوستان و یا بعد از نیمه شب از گوشی هوشمند خود استفاده می کنند، بسیار بالاست. طبق یافته های این پژوهش، استفاده از گوشی هوشمند پس از ساعت 1 بامداد، ریسک ابتلا به این اعتیاد را 3 برابر می کند.
جالب است بدانید، میزان اعتیاد به اسمارت فون در آن دسته از شرکت کنندگانی که بیش از یک ساعت قبل خواب گوشی خود را کنار می گذاشتند تنها 23.8 درصد بود. اما برای دانشجویانی که تا کمتر از 30 دقیقه قبل خواب همچنان مشغول کار با گوشی خود بودند، میزان اعتیاد به 42 درصد رسید. ناگفته نماند، تحقیقات نشان می دهد استفاده از گوشی نزدیک به زمان خواب، چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن را به تأخیر می اندازد.
به گفته دکتر Vsevolod Polotsky، که تحقیقات حوزه خواب در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز را رهبری می کند، حداقل یک ساعت پیش از خواب هیچ کامپیوتر، گوشی یا دستیار دیجیتالی نباید مورد استفاده قرار بگیرد. وی بر این باور است که هر نوع چشمه نور دارای طیف LED سطح ملاتونین در بدن را سرکوب می کند. لازم به ذکر است، ملاتونین - که روزانه در چرخه خواب و بیداری 24 ساعته بدن ترشح می شود - به "هورمون خواب" معروف بوده و چون سطح آن در شب هنگام افزایش می یابد، ما در شب بهتر می توانیم بخوابیم.
این پژوهش حداقل می تواند تلنگری باشد که ما تا چه اندازه در طول روز به صفحه گوشی خود زل می زنیم، در حالی که می توانیم این زمان را صرف انجام کارهای بهتری کنیم. از نکات مثبت این پژوهش می توان به بررسی رابطه بین استفاده بیشتر از گوشی هوشمند و کیفیت پایین تر خواب اشاره کرد. بد نیست بدانید، طبق یافته های این تحقیق، در بین دانشجویان معتاد به اسمارت فون، 68.7 درصد از دانشجویان کیفیت خواب ضعیفی داشتند.
به طور کلی اعتیاد به گوشی هوشمند - جدای از مدت زمان استفاده - رابطه مستقیمی با کیفیت پایین خواب دارد. لذا صرفا نمی توان مدت زمان طولانی کار کردن با گوشی را استفاده زیان بخش دانست. در مجموع، طبق یافته های پژوهش حاضر، هر یک از موارد زیر را می توان معتاد به اسمارت فون تلقی کرد: کسی که در روز بیش از 5 ساعت با گوشی هوشمند خود کار می کند، کسی که توانایی کنترل مدت زمان کار با گوشی خود را نداشته باشد، کسی که در صورت دسترسی نداشتن به گوشی خود احساس پریشانی و استیصال داشته باشد و نهایتا کسی که در نتیجه استفاده از گوشی خود، از فعالیت های زندگی بازماند.
مطالعه دیگری که در ژوئن 2020 در ژورنال Clinical Sleep Medicine منتشر شد، با بررسی رابطه بین استفاده بیش از حد از گوشی هوشمند و خواب در کودکان، یافته های مشابهی را گزارش کرد. طبق یافته های این پژوهش، زیاده روی در استفاده از گوشی هوشمند با زمان خواب کوتاه تر و کیفیت خواب در ارتباط است.
به گفته پژوهشگران مطالعه اخیر در دانشگاه کینگز لندن، برای تشخیص درست پدیده اعتیاد، باید از ابزار اعتبارسنجی شده استفاده شود. به نظر می رسد پژوهشگران این دانشگاه نهایت تلاش خود را به کار گرفته اند تا با استفاده از شاخص های حرفه ای و تأییدشده، بتوانند به شکل عینی (و به دور از دخالت نظر شخصی) تک تک عواملی که برای تشخیص اعتیاد استفاده می شود را اندازه گیری کنند. به علاوه، در این مطالعه، به بیش از 47 پژوهشی که پیش از این در همین زمینه منتشر شده بود، ارجاع داده شده است.
البته، برخی کارشناسان با به کار بردن اصطلاح "اعتیاد به اسمارت فون" مشکل دارند. باب پتن (Bob Patton)، استاد روانشناسی بالینی در دانشگاه ساری (Surrey) انگلستان (که روی رفتارهای اعتیادآور مطالعه می کند)، بر این باور است که اعتیاد به گوشی هوشمند از سوی هیچ یک از نهادهای جهانی بهداشت و سلامت به رسمیت شناخته نشده و هیچ روش رسمی و شناخته شده ای برای تشخیص آن وجود ندارد.
لازم به ذکر است، نتایج این پژوهش به عموم جامعه قابل تعمیم نیست زیرا این تحقیق فقط روی دانشجویان و افراد کم سن و سال انجام شده است.
پژوهشگران انگلیسی: 40 درصد از دانشجویان به گوشی هوشمند خود اعتیاد دارند
پژوهش‌های اپل نشان می‌دهد که کاربران از قدرت شنوایی خود مراقبت نمی‌کنند
گوشی ,استفاده ,هوشمند ,خواب ,اعتیاد ,های ,گوشی هوشمند ,از گوشی ,به گوشی ,اعتیاد به ,درصد از ,دانشگاه کینگز لندن،
درباره این سایت